Impressio tridimensionalis (3DP) est technologia prototyporum rapidorum, etiam fabricatio additiva appellata, quae utitur fasciculo exemplaris digitalis ut fundamento ad construendum objectum imprimendo strato per stratum utens materia adhaesiva ut metallo pulverato vel plastica.
Impressio tridimensionalis (3D) plerumque per impressores digitales ad materias creandas perficitur, saepe in fabricatione formarum, designatione industriali, aliisque campis adhibita ad exempla creanda, deinde paulatim in fabricatione directa quorundam productorum adhibita, partes hac technologia impressae sunt. Haec technologia applicationes habet in gemmis, calceis, designatione industriali, architectura, arte ingeniaria et constructione (AEC), autocinetis, aëronavibus, industriis dentalibus et medicis, educatione, GIS, arte ingeniaria civili, armis igniferis, aliisque campis.
Commoda impressionis tridimensionalis sunt:
1. Spatium designandi infinitum, impressores tridimensionales per traditionales rationes fabricationis perrumpere et magnum spatium designandi aperire possunt.
2. Nullum sumptum additum ad res complexas fabricandas.
3. Nulla congregatio requiritur, quo facto necessitatem congregationis tollitur et catena commeatus breviatur, quod sumptus laboris et translationis conservat.
4. Diversificatio productorum sumptus non auget.
5. Fabricatio sine arte. Impressores tridimensionales varias instructiones ex documentis designandi obtinere possunt, minus peritiae operativae quam machinae iniectionis formandae requirentes.
6. Traditio sine tempore.
7. Pauciores superflui producti secundarii.
8. Infinitae materiarum combinationes.
9. Fabricatio mobilis, sine spatio.
10. Replicatio solida accurata, etc.
Tempus publicationis: XVI Kal. Ian. MMXXII