Invoering:
De velden van additieve productie en snelle prototyping hebben aanzienlijke veranderingen gezien dankzij de baanbrekende3D -printtechnologiebekend alsStereolithografie (SLA). Chuck Hull creëerde SLA, het vroegste type 3D -printen, in de jaren tachtig. Wij,FCE, toont u alle details over procedure en toepassingen van stereolithografie in dit artikel.
Principes van stereolithografie:
Fundamenteel is stereolithografie het proces van het bouwen van driedimensionale objecten van digitale modellen laag per laag. In tegenstelling tot conventionele productietechnieken (dergelijke frezen of snijden), die materiaal één laag tegelijk toevoegen, voegt 3D -printen - inclusief stereolithografie - materiaallaag door laag.
Drie belangrijke concepten in stereolithografie zijn gecontroleerde stapel, harsuitharding en fotopolymerisatie.
Fotopolymerisatie:
Het proces van het aanbrengen van licht op vloeibare hars om er een vast polymeer van te maken, wordt fotopolymerisatie genoemd.
Fotopolymeriseerbare monomeren en oligomeren zijn aanwezig in de hars die wordt gebruikt in stereolithografie, en ze polymeriseren wanneer ze worden blootgesteld aan bepaalde lichtgolflengten.
Hars genezen:
Een vat vloeibare hars wordt gebruikt als startpunt voor 3D -printen. Het platform onderaan het btw is ondergedompeld in de hars.
Op basis van het digitale model stolt een UV -laserstraal selectief de vloeibare harslaag per laag terwijl deze het oppervlak scant.
De polymerisatieprocedure wordt gestart door de hars zorgvuldig bloot te stellen aan UV -licht, die de vloeistof in een coating stolt.
Gecontroleerde gelaagdheid:
Nadat elke laag stolt, wordt het buildplatform geleidelijk verhoogd om de volgende laag hars bloot te leggen en te genezen.
Laag per laag, dit proces wordt uitgevoerd totdat het volledige 3D -object is geproduceerd.
Digitale modelvoorbereiding:
Met behulp van Computer-Aided Design (CAD) -software wordt een digitaal 3D-model gemaakt of verkregen om het 3D-printproces te starten.
Snijden:
Elke dunne laag van het digitale model vertegenwoordigt een dwarsdoorsnede van het voltooide object. De 3D -printer wordt geïnstrueerd om deze plakjes af te drukken.
Afdrukken:
De 3D -printer die stereolithografie gebruikt, ontvangt het gesneden model.
Na het onderdompelen van het buildplatform in de vloeibare hars, is de hars methodisch uitgeharde laag per laag met behulp van de UV -laser in overeenstemming met de gesneden instructies.
Natuurverwerking:
Nadat het object in drie dimensies is afgedrukt, wordt het zorgvuldig uit de vloeibare hars gehaald.
Het reinigen van overtollige hars, het verder genezen van het object en, in bepaalde situaties, schuren of polijsten voor een soepelere afwerking zijn allemaal voorbeelden van nabewerking.
Toepassingen van stereolithografie:
Stereolithografie vindt toepassingen in verschillende industrieën, waaronder:
· Prototyping: SLA wordt veel gebruikt voor snelle prototyping vanwege het vermogen om zeer gedetailleerde en nauwkeurige modellen te produceren.
· Productontwikkeling: het wordt gebruikt in productontwikkeling om prototypes te maken voor ontwerpvalidatie en testen.
· Medische modellen: op medisch gebied wordt stereolithografie gebruikt om ingewikkelde anatomische modellen te maken voor chirurgische planning en onderwijs.
· Aangepaste productie: de technologie wordt gebruikt om op maat gemaakte onderdelen en componenten voor verschillende industrieën te produceren.
Conclusie:
Moderne 3D-printtechnologieën, die nauwkeurigheid, snelheid en veelzijdigheid bieden bij de productie van ingewikkelde driedimensionale objecten, werden mogelijk gemaakt door stereolithografie. Stereolithografie is nog steeds een belangrijk onderdeel van additieve productie, waardoor een breed scala aan industrieën wordt innoveren naarmate de technologie vordert.
Posttijd: nov-15-2023