SLA

Stereolitografia (SLA) jest najczęściej stosowaną technologią szybkiego prototypowania. Może wytwarzać bardzo dokładne i szczegółowe części polimerowe. Był to pierwszy proces szybkiego prototypowania, wprowadzony w 1988 r. Przez 3D Systems, Inc., na podstawie pracy wynalazcy Charlesa Hulla. Używa niskiej mocy, wysoce skoncentrowanego lasera UV do wyśledzenia kolejnych przekrojów trójwymiarowego obiektu w VAT z ciekłego światłowodu polimeru. Gdy laser śledzi warstwę, polimer zestala się, a nadmiar obszarów pozostawia się jako ciecz. Po zakończeniu warstwy ostrze wyrównane jest przesuwane przez powierzchnię, aby wygładzić je przed osadzeniem następnej warstwy. Platforma jest obniżona przez odległość równą grubości warstwy (zwykle 0,003-0,002 cala), a kolejna warstwa powstaje na wierzchu wcześniej ukończonych warstw. Ten proces śledzenia i wygładzania jest powtarzany do momentu zakończenia kompilacji. Po zakończeniu część jest podniesiona powyżej VAT i osusza. Nadmiar polimeru jest wymazany lub przepłukany od powierzchni. W wielu przypadkach podaje się ostateczne lekarstwo poprzez umieszczenie części w piekarniku UV. Po ostatecznym wyleczeniu wsporniki są odcięte części, a powierzchnie są polerowane, szlifowane lub w inny sposób wykończone.